შაბათი, 2025-06-28, 3:30 PM
მოგესალმები, სტუმარი | RSS
საიტის მენიუ
სექციის კატეგორიები
მეცნიერება [2]
ფიზიკა, ქიმია. ბიოლოგია და სხვა სამეცნიერო დარგების განხილვა
პარამეცნიერებები [7]
ნუმეროლოგია, ასტროლოგია, სიმბოლიკები, ეგვიპტოლოგია და სხვა...
პარანორმალური მოვლენები [1]
მისტიკა, სულები, მოჩვენებები
ფილოსოფია [3]
ძველ ბერძნული და თანამედროვე ფილოსოფია
ბნელი და ნათელი [5]
რელიგია, სატანიზმი, სექტა, ჯადოქრობა
გადმოსაწერი ფაილები [6]
სამეცნიერო, ბიოგრაფიული, მისტიკური ფაილები და ვიდეოები
შესვლის ფორმა
მინი-ჩეთი
მთავარი » ფაილები » პარამეცნიერებები

ასტროლოგიის შესახებ
2011-02-01, 1:59 AM
ასტროლოგია, როგორც მეცნიერება ეფუძნება გარკვეულ პრინციპებს, რომლებიც მის ცენტრალურ ბირთვს წარმოადგენენ. ეს პრინციპები ერთმანეთთან მჭიდროდ არიან დაკავშირებულნი და ერთიმეორეს მოიცავენ.

პირველი პრინციპია მსგავსების, ანალოგიის პრინციპი, რომელსაც ასე გამოითქმის: «რაც ზემოთაა, ისაა ქვემოთ.» ამ პრინციპის ასეთნაირი ფორმულირება მოდის ჯერ კიდევ ძველი ბაბილონიდან. აქ იგი ეფუძნებოდა შემდეგ კანონზომიერებას: «ქვემოთ», მიწაზე რაც ხდებოდა (ამინდისა და წლის სეზონების ცვლა, მოსავლის სიუხვე ან სიმწირე და ა. შ.) მკაცრ შესაბამისობაში იყო ციური სხეულების მოძრაობასთან «ზემოთ».

ასტროლოგიის თვალსაზრისით მზის სისტემა, გალაქტიკა, ცალკეული პლანეტა, ადამიანი, ადამიანის ცალკეული ორგანო, ცალკეული უჯრედი - ყოველივე ეს ცოცხალი არსებებია, უბრალოდ, ზოგი დიდია ზოგი - პატარა და ამავე დროს, პატარები «ჩალაგებულია» დიდებში. დიდი პატარის მიმართ (მთელი ნაწილის მიმართ) მაკროკოსმია, ხოლო პატარა დიდის მიმართ (ანუ ნაწილი მთელის მიმართ) - მიკროკოსმი. (დედამიწის მიმართ მზის სისტემა მაკროკოსმია, მზის სისტემისათვის დედამიწა - მიკროკოსმი; ადამიანი თავისივე უჯრედისათვის მაკროკოსმია, უჯრედი - მიკროკოსმი; ადამიანი მიკროკოსმია, საზოგადოება - მაკროკოსმი და ა.შ.).

ეს პრინციპი «მუშაობს» იმიტომ რომ ყველა მთელი ერთმანეთს ჰგავს, ერთმანეთს ჰგავს თავისი სისრულით, მთელობით, გარკვეული თვითკმარობით, დამოუკიდებლობით, სტრუქტურული მთლიანობით, სიცოცხლისუნარიანობით.
მეორე პრინციპი - მთლიანობის, ერთიანობის პრინციპი ამბობს, რომ სამყაროში ყველაფერი ურთიერთკავშირშია, რაც მთელის ერთ ნაწილში ხდება არ შეიძლება არ აისახოს როგორც მთლიანად მთელზე, ისე მის სხვა, ცალკეულ ნაწილებზე. ადამიანი თავისი გარემომცველი სამყაროს ორგანული ნაწილია და რაც «ზემოთ» მაკროკოსმში ხდება, აუცილებლად აისახება მასში, ისევე როგორც რაც ერთ ადამიანში ხდება, არ შეიძლება არ აისახოს როგორც გარე სამყაროზე მთლიანად, ასევე სხვა ადამიანებზე. სწორედ ამაზე დაყრდნობით, ასტროლოგი უყურებს რა იმას, თუ რა ხდება მზის სისტემაში (მაკროკოსმში), ასკვნის, რა ხდება ადამიანში, საზოგადოებაში, სახელმწიფოში (მიკროკოსმში).

ხშირად, ასტროლოგიას ეჭვის თვალით უყურებენ - როგორ შეიძლება ადამიანზე ზემოქმედებას ახდენდეს რომელიმე შორეული ვარსკვლავი, ან თუნდაც მზის სისტემის შორეული პლანეტა? ცხადია, აქ ლაპარაკი პირდაპირ, ფიზიკურ ზემოქმედებაზე არაა, იგულისხმება ანალოგია, ურთიერთკავშირი. საათი, ცხადია, არ იწვევს დედამიწის ბრუნვას საკუთარი ღერძის გარშემო და არც დედამიწის ბრუნვა არ იწვევს საათის ისრების მოძრაობას, მაგრამ საათი მაინც ზუსტად გვიჩვენებს დროს, რადგან საათის ისრები დედამიწის მსგავსად და დედამიწის რიტმში ბრუნავენ.

მესამე პრინციპი - ციკლურობის პრინციპია. ეს გულისხმობს, რომ ნებისმიერი მოძრაობა, ნებისმიერი რამ გარკვეული დროის შემდეგ უბრუნდება საწყის პუნქტს. ამავე დროს, ცნობილია, რომ, დროის მონაკვეთი ყოველ ორ მომდევნო დაბრუნებას შორის მოცემული მოძრაობისათვის დაახლოებით ტოლია და მას ამ მოძრაობის პერიოდს უწოდებენ, ხოლო მოძრაობის ერთ წრეს - ციკლს. აღსანიშნავია, რომ ყოველგვარ ციკლს აქვს თავისი სტადიები - საწყისი, შუა და ბოლო. ერთი ციკლის ბოლო აუცილებლად გადადის მეორის დასაწყისში.

ჩვენ ვიბადებით, ვცხოვრობთ და ვკვდებით, შემდეგ ისევ ვიბადებით და ა.შ. ხალხებსა და ცივილიზაციებსაც ზუტად იგივე ემართებათ. ასტროლოგიისათვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია დროის ციკლურობა, რომელიც დაკავშირებულია დედამიწის ბრუნვასთან საკუთარი ღერძის გარშემო (დღე-ღამე), მთვარის ბრუნვასთან დედამიწის გარშემო (თვე), დედამიწის ბრუნვასთან მზის გარშემო (წელი) და ა.შ. სწორედ დროის ციკლურობამ მისცა ადამიანს საათისა და კალენდრის შედგენის იდეა.
მაგრამ ციკლურობა არ ნიშნავს მოჯადოვებულ წრეში ტრიალსა და მუდმივად ერთსადაიმავე ადგილზე დაბრუნებას. მოვიყვანოთ თვალსაჩინო მაგალითი: როდესაც მანქანით ვმგზავრობთ, ბორბალი ბრუნავს რა თავისი ღერძის გარშემო, ყოველი შემობრუნების შემდეგ საწყის მდგომარეობას უბრუნდება, მაგრამ მანქანა მაინც წინ მიდის, წინ მიდის იმიტომ, რომ თავად ბორბლის მდებარეობა გზის ზედაპირის მიმართ იცვლება.

პროგრესი გარდაუვალია, რადგან ყოველი ციკლი «ჩადებულია» უფრო დიდ ციკლში. ყოველ დღე არის დილა, შუადღე, საღამო, ღამე, ამით ყოველი დღე ერთმანეთს ჰგავს, მაგრამ რადგანაც დედამიწა გარდა თავისი ღერძის გარშემო ბრუნვისა, ბრუნავს მზის გარშემოც, დღეები განსხვავებულია ერთმანეთისაგან - იანვრის დღე განსხვავებულია მაისის დღისაგან, ხოლო თუ მზის სისტემის სხვა პლანეტების ციკლებსაც გავითვალისწინებთ - სხვადასხვა წლის ერთიდაიგივე დღე განსხვავდება ერთმანეთისაგან. (მაგ. 01/01/2008 არ ჰგავს 01/01/2007-ს). ნებისმიერი ციკლური პროცესი ყოველთვის გვაბრუნებს საწყის წერტილში, მაგრამ ყოველი დაბრუნებისას თვით ამ საწყისი წერტილის მდებარეობაა შეცვლილი.

მეოთხე პრინციპი - სინქრონიზმის პინციპი, საყოველთაო ჰარმონიის, «ვიბრაციული სიმპათიის», «საყოველთაო სიყვარულის» პრინციპი. სამყაროში ყველაფერი ჰარმონიაშია, თანაჟღერაშია ერთმანეთთან. სწორედ ამ პრინციპს ეყრდნობა მკითხაობის ნებისმიერი ხერხი. თუ მკითხავი კარგი მედიუმია და კარგად შეუძლია სამყაროსეულ ვიბრაციაში შესვლა, მაშინ მის ყოველ გულწრფელად დასმულ კითხვაზე აუცილებლად მოვა გულწრფელი პასუხი, მნიშვნელობა არა აქვს მკითხაობა კარტზე ხდება, ყავაზე თუ «შემთხვევით» ასროლილი მონეტით.

იგივე ითქმის დედამიწაზე მიმდინარე პროცესებზე ციური სხეულების «ზეგავლენის» შესახებ. ცხადია, აქ პირდაპირი მიზეზ-შედეგობრივი კავშირი არ არის (მაგ. ვენერას მდებარეობა სასწორში არ იწვევს ხელოვნების ნიმუშების შექმნას და არც მარსის ყოფნა ვერძში - კონფლიქტურ სიტუაციებს), უბრალოდ რაც «ზემოთ» ხდება, ვიბრაციულ ჰარმონიაშია იმასთან, რაც ქვემოთ ხდება, მსგავსი მსგავს იზიდავს.

მეხუთე პრინციპი - ჰოლიზმის, მთელობის პრინციპი. მთელი - მისი შემადგენელი ნაწილების უბრალო ჯამს კი არ წარმოადგენს, არამედ მოცავს უფრო მეტს - მთლიანობას, თვითკმარობას. მთელი მეტია ნაწილთა ჯამზე. საგნები უნდა განვიხილოთ მთლიანობაში და არა ნაწილ-ნაწილ.

ყოველი მთელი არის ცალკე არსება, რომელიც თავისი, საკუთარი კანონებით ცხოვრობს და ამავე დროს არის ერთის მხრივ უფრო დიდი მთელის შემადგენელი ნაწილი, ხოლო მეორეს მხრივ თვითონ შედგება ასევე მთელი ნაწილებისაგან. ყოველ მთელს აქვს თავისი საზღვრები, თავისი უნიკალური ადგილი უფრო დიდ მთელში, თავისი დასაწყისი და დასასრული, თავისი უნიკალური თვისებები. მთელის დამოუკიდებელი და ამავე დროს თავისთავად მთელი ნაწილები შეიძლება იყვნენ ცოცხალი ორგანიზმის ცალკეული უჯრედები, ინდივიდუალური ადამიანები, ხალხები, ცივილიზაციები, პლანეტები, ვარსკვლავები, ვარსკვლავთა სისტემები და ა.შ.

ამგვარად ასტროლოგიის თვალსაზრისით სამყარო ერთი მთლიანი ცოცხალი არსებაა. ყოველი ცალკეული თავისუფალი ინდივიდიც ისეთივე მთელია და სრულყოფილი, როგორც მთლიანი სამყარო და ამდენად ისეთივე ყურადღების ღირსია როგორც სრულიად სამყარო.
კატეგორია: პარამეცნიერებები | დაამატა: Dest
ნანახია: 1351 | რამოტვირთვები: 0 | რეიტინგი: 5.0/1
სულ კომენტარები: 0
სახელი *:
Email *:
კოდი *:
სტატისტიკა

სულ ონლაინში: 1
სტუმარი: 1
მომხმარებელი: 0